Φερνάντο Σάντος: Ο δικός μας ''Special One''

Λίγα λόγια για τον σπουδαίο Φερνάντο Σάντος. Την σύντομη καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, την καταξίωσή του στους ποδοσφαιρικούς πάγκους, την αγάπη του για την Ελλάδα αλλά και το πάθος του για το τσιγάρο.

Μπορεί να κατηγορήθηκε για αντιποδόσφαιρο, μπορεί να αμφισβητήθηκε αρκετά, ωστόσο ο Φερνάντο Σάντος θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων των Ελλήνων, ακόμα και αυτών που του άσκησαν σκληρή κριτική για τις επιλογές του.

Η καταγωγή του είναι Πορτογαλική, η καρδιά του όμως Ελληνική. Ο Σάντος αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία που του δίνεται την αγάπη του για την πατρίδα μας, νιώθει ευγνώμων για αυτά που του προσέφεραν οι Έλληνες και δηλώνει ότι η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα του. Επιπλέον αφήνει πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο για επιστροφή του στην χώρα μας. ‘’Αγαπώ πολύ την Ελλάδα. Δεν το παίζω Έλληνας. Πορτογάλος είμαι, αλλά έχω πλέον Ελληνική καρδιά. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Έχω πολλούς φίλους εκεί. Η γυναίκα μου λατρεύει αυτή την χώρα. Μια μέρα θα γυρίσω’’, δηλώνει ο πρώην προπονητής της Εθνικής Ελλάδος σε συνέντευξή του στην Καθημερινή.

Για πολλούς θεωρείται τυχερός και όχι τόσο ικανός. Ένα συμπέρασμα που βγαίνει μέσα από τα αποτελέσματα που είχε με τις ομάδες που προπονούσε και προπονεί. Το αγαπημένο του σκορ,το 1-0 και 2-0, παραπάνω δύσκολα να πήγαινε το κοντέρ, ανεξαρτήτως αντιπάλου. Είναι ο ‘’μετρ’’ του Under για τους φίλους του στοιχήματος. Πρόσφατα μάλιστα πέτυχε κάτι που μόνο αυτός μπορούσε να πετύχει, κάτι το ασυνήθιστο, το ακατόρθωτο. Κέρδισε το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με την χώρα του, έχοντας μόλις μία νίκη σε κανονική διάρκεια παιχνιδιού. Μπορεί ο κόσμος να προτιμάει το θέαμα ωστόσο η δουλειά του Πορτογάλου είναι αξιολάτρευτη. Δεν μπορεί να είναι πάντα τυχερός και ούτε να είναι πια σύμπτωση. Είναι απλά μοναδικός. Εξάλλου πάντα έτσι λειτουργούσε και το δήλωνε ‘’Αν δεν μπορείς να κερδίσεις, τουλάχιστον δεν πρέπει να χάσεις’’ είπε μεταξύ άλλων σε παλιότερη συνέντευξή του.

Ο Φερνάντο Μανουέλ Φερνάντες ντα Κόστα Σάντος όπως είναι το πραγματικό του όνομα, είναι ένας τύπος που αν τον γνωρίσεις καλά δεν γίνεται να μην τον συμπαθήσεις. Ως προπονητής είναι απόμακρος, δεν κάνει πλάκες μέσα στα αποδυτήρια, είναι λάτρης της πειθαρχίας και θυμίζει ανθρώπους που ‘’δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους’’.

Η μεγάλη του εξάρτηση το τσιγάρο. Μανιώδης καπνιστής που εύκολα μπορούσε να διακρίνει κανείς διότι κάπνιζε ακόμα και κατά την διάρκεια των αγώνων. Λίγο πριν το Euro 2012 όμως, αποφασίζει να το κόψει οριστικά, όπως υποσχέθηκε στην οικογένειά του. Μετά από έναν μήνα και με την αναχώρηση της Εθνικής μας για την Πολωνία, το τσιγάρο βρέθηκε και πάλι στα χέρια του.

Ο ‘’πρωτευουσιάνος’’ Φερνάντο Σάντος γεννήθηκε στην Λισαβόνα το 1954 και συγκεκριμένα στις 10 Οκτωβρίου. Ξεκίνησε την ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία ως ποδοσφαιριστής αλλά δεν είχε κάτι ιδιαίτερο να μας παρουσιάσει. Το καλό το κρατούσε για μετά. Στην ποδοσφαιρική του καριέρα ξεκίνησε να κλοτσάει το τόπι από τα ‘’τσικό’’ της Μπενφίκα, ποτέ όμως δεν κατάφερε να αγωνιστεί στην μεγάλη ομάδα. Εν συνεχεία, αγωνίστηκε σε Μαρίτιμο και Εστορίλ για να κρεμάσει τα παπούτσια του μόλις στα 21 του χρόνια.

Όσο σύντομη ήταν η καριέρα του ως ποδοσφαιριστής, τόσο μεγάλη και επιτυχημένη θα είναι στην συνέχεια ως προπονητής. Ξεκίνημα, από όπου σταμάτησε ως παίκτης, στην Εστορίλ ομάδα της Γ’ κατηγορίας της Πορτογαλίας. Εκεί θα στεριώσει για 7 ολόκληρα χρόνια σ’ ένα άκρως επιτυχημένο ξεκίνημα ανεβάζοντας δυο κατηγορίες την ομάδα και σταθεροποιώντας την στην μεγάλη κατηγορία. Στην συνέχεια στην Αμαδόρα για δυο χρόνια όπου και θα του δώσει το διαβατήριο για το ‘’όνειρο’’ της Πόρτο, μιας μεγάλης ομάδας της Πορτογαλίας. Με την Αμαδόρα κατόρθωσε πολλά. Το σημαντικότερο, να κάνει μία ομάδα άσημη, υπολογίσιμη δύναμη για όλους. Κατάφερε να την τερματίσει στην 7η θέση του Πορτογαλικού πρωταθλήματος που έως και σήμερα είναι η μεγαλύτερή της επιτυχία.

Και τώρα στα βαθιά, η Πόρτο πρωταθλήτρια και η πίεση για επιτυχίες μεγάλη. Σ’ αυτό ο Σάντος έδειχνε να ανταποκρίνεται και η Πόρτο θα πάρει για πέμπτη συνεχόμενη φορά το πρωτάθλημα και σχετικά άνετα κατακτώντας και το Σούπερ Καπ από την Μπράγκα. Η επόμενη χρονιά ακόμα πιο επιτυχημένη στους 8 της Ευρώπης και αποκλεισμός στο 93’ στο Μόναχο από την Μπάγερν, και άλλοι δυο εγχώριοι τίτλοι το Κύπελλο και το Σούπερ Καπ, για να έρθει και η πρώτη διεθνής αναγνώριση καθώς ψηφίστηκε ως 9ος καλύτερος προπονητής της Ευρώπης για το 2000.

Μετά την περιπέτεια της Πόρτο, ξεκινάει το Ελληνικό ‘’όνειρο’’. Ο Φερνάντο Σάντος ‘’ξενιτεύεται’’ για πρώτη φορά για χάρη της ΑΕΚ. Την πρώτη του χρονιά καταφέρνει να πάρει το κύπελλο Ελλάδας και να χάσει στο νήμα το πρωτάθλημα.

Επόμενο πέρασμα από τους Ελληνικούς πάγκους, ο Παναθηναϊκός, στον οποίο έμεινε μόλις για 4 αγώνες. Στην συνέχεια επέστρεψε και πάλι στην γενέτειρά του, αυτή την φορά για την Σπόρτινγκ, για να γυρίσει το 2005 στην ΑΕΚ του Ντέμη Νικολαΐδη. Εκείνη την σεζόν έφτασε μία ανάσα από το πρωτάθλημα, με αυτό να χάνεται από τον Ιωνικό στο ΟΑΚΑ, δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε, ενώ την επόμενη χρονιά, κατάφερε να βγάλει τον ‘’Δικέφαλο’’ στο Champions League και να αποχωρήσει Κύριος.

Το τελευταίο πέρασμα του από πάγκο Ελληνικού συλλόγου ήταν αυτός του ΠΑΟΚ, τον οποίο ''τίμησε'' για 3 χρόνια.  Εκεί, αγαπήθηκε και μισήθηκε, αλλά όπως και να το κάνουμε άφησε το στίγμα του στον σύλλογο και υπάρχουν ακόμη και σήμερα άνθρωποι, που δίνουν τα πάντα για να τον ξαναδούν στον πάγκο της ομάδας.

Σε αυτή την τριετία κατάφερε να βγάλει τον ΠΑΟΚ στο Champions League την τελευταία του χρονιά στον πάγκο της ομάδας και να αποχωρήσει με τον ίδιο τρόπο που είχε φύγει και από την ΑΕΚ, όντας επιτυχημένος.

Το 2010 έρχεται η πρόκληση της Εθνικής ομάδας. Το έργο του θεωρούνταν δύσκολο καθώς διαδεχόταν τον Ότο Ρεχάγκελ. Τίποτα όμως δεν τον εμπόδισε. Οδήγησε την ‘’Γαλανόλευκη’’ ως τους 8 της Ευρώπης το 2012 και δύο χρόνια μετά την εκτόξευσε στην ελίτ του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου, φτάνοντάς την μέχρι τις 16 καλύτερες ομάδες του Μουντιάλ.

Πλέον ‘’υπηρετεί’’ την Εθνική ομάδα της πατρίδας του και θεωρείται ήρωας. Είναι αυτός που οδήγησε την Πορτογαλία στην κατάκτηση του πρώτου τροπαίου της ιστορίας της, δύο καλοκαίρια πριν στα γήπεδα της Γαλλίας. Ούτε εκεί όμως μας ξέχασε: ‘’Ευχαριστώ πολύ όλους τους Έλληνες από την καρδιά μου’’ δήλωνε μετά την λήξη του Τελικού στην συνέντευξη τύπου.

Τον Φερνάντο Σάντος λοιπόν θα τον αποκαλούσαμε ‘’δικός μας’’ άνθρωπο. Στο μόνο που διαφέρουμε είναι το διαβατήριο. Η παρακαταθήκη που άφησε ο Πορτογάλος είναι μεγάλη, με την ελπίδα βέβαια κάποια στιγμή να επιστρέψει και να την μεγαλώσει ακόμα περισσότερο. Ακόμα όμως και να μην γίνει ποτέ αυτό, για εμάς θα είναι ο Έλληνας ‘’Special One’’.

Γιώργος Μπαϊράμης